Ang Kwento ni Darlo

May pagkakaton ba sa buhay natin na susuko na tayo dahil sa problema. MInsan bang dumadating sa atin yung Frustration na mayroon tayong gustong mangyari o makamit sa buhay natin na hind natin makuha. Sumasama ba ang loob natin sa Panginoon, dahil binigyan Nya tayo ng problema na hindi naman natin kaya, o hindi natin kayang solusyunan. Kaibigan may ibabahagi po akong isang maikling kwento na sanay pagkapulutan ng aral.

Si Darlo ay isang tipikal na teenager, sa edad nya 21, sya na ata ang pinakasikat na basketbolista sa kanilang unibersidad, mayaman, gwapo at lahat ng kababaihan ay talagang nahuhumaling sa kanya. Sya rin ang taong “Happy-Go-Lucky”, walang pakialam sa mundo at gusto lang nya ay magparty ng magparty buong magdamag. Isang binatilyo walang iniisp kundi ang pagkasaya at magpakasarap sa buhay.

Subalit isang pangyayari ang nagbago ng lahat, isang gabi ang nagpaiba ng ikot ng buhay ni Darlo.

Victory Party noon ng koponan ni Darlo dahil sila ang nagchampion sa basketball pangpamatansan at sya ang nanalong MVP sa taon na yon, kaya naman sobrang masaya at nilunod ang sarili sa alak. Nagpakasaya sya at nagpakalasing. Halos lahat ng klase ng alak ay nainom na nya. Inom doon, inom dito, Ibat ibang babae ang nakapalibot sa kanya, lahat ay puro nakalingis na tila isang sawa, hatinggabi na ng matapos ang Party

“ Ano Darlo kaya mo pa ban g umuwi” tanong ng isang kaibigan nya

“Oo naman pre, kayang kaya pa!! Hik Hik” tugon ni Darlo na tila nagmamayabang pa

“Sigurado ka ba pare” tanong uli ng kaibigan nya

“Oo naman, di ako lasing pre” pagpupumilit ni Darlo

Sa tingin ng mga kabigan nya ay hindi na nya kayang magdrive pa ng kotse, pero mapilit pa rin si Darlo. Kaya walang nagawa ang kanilang kaibigan, biglang sumakay si Darlo sa kotse at matulin nyang pinatakbo na walang pakialam. Pakiramdam nya sya ang hari ng kalsada. Matulin ang kotse wala syang pakialam kung ano ang mangyayari sa kanya. Nang nasa kalagitnaan na sya ng daan patungo sa bahay niya. Isang maliwanag na ilaw ang sumilaw sa kanyang mga mata. At isang malakas na dagundong ang sumunod na nangyari. BANGGGGGGGGG. Isang alingawngaw ang umainlanlang sa tahimik na gabing yaon..

Pagbukas ng kanyang mga mata, nakita nya ang kanyang sarili na nasa loob ng ospital habang ang kanyang mga magulang ay umiiyak dahil sa kaba at takot.

“Ma, Pa anong nangyari bakit nasa Ospital ako”tanong nya sa kanyang mga magulang

“Anak wag kang gumalaw kakatapos lang ng operasyon mo” tugon ng ina na labis na nag-alala
‘Ma, ano bang nangyari?” tanong uli nya

“Basta magpahinga ka na lang Anak”, habang patuloy na dumadaloy ang luha sa kanyang ina.
Habang pilit nyang pinakikiramdaman ang sarili, pinilit nyang tumayo, subalit tila magaan ang pakiramdam nya sa ibabang parte ng kanyang katawan. At sa patuloy na pagsisiyasat nya sa kanyang kalagayan isang katotohanan ang gumising sa kanya. Natagpuan nya ang kanyang sarili na wala ng mga binti at wala ng mga paa. Umiiyak ng ubod ng lakas si Darlo sa natuklasan nya, alingawngaw ng sigaw nya ang bumalot sa ospital na yaon.

“Ma, anong nangyari bakit wala na akong paa at mga binti, magsalita kayo Ma” pasigaw nyanng tinanong ang kanyang ina.

“Darlo nabangga ang kotse mo ng isang truck, at dahil sa labis na pagkakaipit ng mga paa at binti mo kinakailangan nilang putulin”. Tugon ng kanyang ina.

Sising sisi sya sa lahat ng pangyayari, alam nya na dahil sa aksidente hindi na muli syang makakapaglaro ng basketball.At sa isang iglap magbabago na ang kanyang buhay. Mawawala ang lahat sa kanya.

Makalipas ang limang buwan, nailabas na rin si Darlo sa Ospital, subalit nawala na ang dating puno ng buhay at masayahing Darlo. Madalas nakatulala lang sya sa isang tabi, nagkukulong sa kwarto at maririnig mong umiiyak. Naging magagalitin at mahiyain dahil sa pangyayari. Sa tuwing aayain ng kanyang mga magulang si Darlo na magsimba, galit ang kanyang ginaganti sa kanyang magulang patungkol sa Dyos.

“Darlo hindi ka ba sasama sa aming magsimba ng Papa mo” yaya ng kanyang ina.

“Kayo na lang ang magdasal sa Dyos nyo” sigaw ni Darlo sa kanyang magulang.

Nahahabag sya sa kanyang sarili at nagagalit sya sa Panginoon sa lahat ng nangyayari sa kanyang buhay.Sinisisi nya ang Dyos at nagagalit sya sa Dyos.

Isang araw, niyaya ng kanyang ina si Darlo na pumunta sa isang malapit na Parke, marahil dahil na rin sa tagal na pagkukulong ni Darlo sa kanyang kwarto, napilit din syang sumama sa kanyang mga magulang na mamasyal sa malapit na Parke. Nais nya ring sigurong makalanghap ng sariwang hangin sa labas. Habang nasa parke si Darlo tahimik lamang syang nagmamasid, pinagmamasdan ang bawat tao, pinakikiramdaman ang kanyang kapaligiran. Hanggang sa may narinig syang isang tinig. Isang tinig na parang anghel sa kanyang pandinig, isang musika ang kumuha ng kanyang atensyon. Isang napakasayang at punong puno ng buhay na tinig. Pakiramdam nya mula ito sa isang taong napakasaya. Pakiwari nya ang taong itoy naguumapaw sa kaligayahan at kasiyahan. Agad nyang pinihit ang kanyang wheelchair at sinundan ang tinig na kanyang narinig. Sa pagsunod nya sa tinig na yaon, dinala sya nito sa kinaroonan ng musika. At nagulat sya sa kanyang natuklasan, kanyang nalaman na ang pinanggalingan ng tiinig na yaon ay mula sa isang sampung taong gulang na batang babae, na walang paa, walang kamay at bulag. Nakasakay sya sa isang lumang wheelchair at mababanaagan mo na siya’y galing sa isang mahirap na pamilya. Hindi nya maintindihan ang kanyang sarili hindi nya alam kung maawa sya o matutuwa. Maawa ba sya sa kalagayan ng bata o matutuwa sya sapagkat napakasaya at maaliwalas ang kanyang mukha. Agad nyang nilapitan ang bata at tinanong

“Nene, anong pangalan mo?” tanong nya sa bata

“Angela po” tugon ng bata na waring hindi man lang natakot kahit hindi nya ito kakilala

“Sino kasama mo dito” sunod nyang tanong

“Si mama po, bibili lang daw po sya ng softdrink” sagot ng bata

“Angela, narinig ko ang boses mo, ang galing mo palang kumanta, saka bakit parang ang saya saya mo habang kumakanta ka?” puri nya sa bata

“Kasi po masaya po ako, napasama na po ako sa choir sa simabahan namin, ito na po yung pinamagandang nangyari sa buhay ko” tugon ng bata.

“Ha, eh bakit naman, hindi ba dapat nga magalit kay Papa Jesus mo, kasi wala kang paa, wala kang kamay saka di ka nakakakita”.inosenteng tanong ni Darlo.

“Eh bakit po ako magagalit kay Papa Jesus, kahit po wala po akong kamay, paa at hindi po ako nakakita, binigyan nya naman po ako ng magandang boses, mababait na kapatid at mapagmahal na magulang, sa akin po masayang masaya na po ako dun ang bait bait ng apo ni Papa Jesus eh, kasi binigyan nya pa ng bagong trabaho si Papa, at bilang ganti po kay Papa Jesus, kakantahan ko po sya lingo lingo kasama si Mama” sagot ng inosenteng bata.

Sa pagkarinig ni Darlo sa mga sinabi ng bata, bigla syang nahiya sa kanyang sarili, parang binuhusan sya ng malamig na tubig sa ulo at natauhan. Nagpaalam na sya sa bata at bumalik na sya sa kanyang kinaroronan ng kanyang mga magulang.Naisip nya na, nawalan lang sya ng paa, subalit may kamay, mata at ibang bahagi pa sya ng katawan. Naisip din nya na mapalad sya sapagkat may marangya silang pamumuhay at mapagmahal ang kanyang mga magulang. Biglang nagbago ang pananaw ni Darlo dahil sa pangyayaring iyun.

Mula noon, unti unti ng bumalik ang kanyang sigla, nagsimula uli syang buuin ang kanyang sarili at pinagpatuloy din nya ang kanyang pag-aaral. Naging inspirasyon nya ang batang babae sa parke at alam nya na marami syang dapat ipagpasalamat sa Dyos. Nawalan lang sya ng paa, hindi ng buhay, kaya gagamitin nya kung ano ang natitira sa kanya.

Sa ngayon, ay abala si Darlo bilang lider ng isang foundation na tumutulong sa mga batang may kapansanan at ulila. Nakapagtapos na rin sya sa pag-aaral at naging aktibo rin sya sa gawain ispiritual. Ngayon masasabi nya sa kanyang sarili na wala man syang mga paa pero kumpleto ang buhay nya sapagkat na sa kanya ang Panginoon. Ang Panginoon ang naging paa nya sa kanyang buhay.
___________________________________________________________________
Kaibigan minsan sumasama ang loob natin sa Panginoon, madalas nagagalit tayo sa Kanya sapagkat hindi nya binibigay sa atin ang gusto natin. Madalas sinisisi natin ang Panginoon sa mga problema natin sa buhay, pero hindi ba minsan din ang mga problemang kinakaharap natin ay resulta lamang ng kamalian, kasalanan at katigasan ng ulo natin. Ang Dyos ang sulosyon, ang Dyos ang gumagawa ng paraan para maituwid ang mga resulta ng kasalanan natin. Dapat mas lalo pa tayong lumapit sa Kanya at humingi ng awa.

Naipagpasalamat na ba natin sa Dyos ang mga bagay na meron tayo ngayon. Tandaan natin na sa isa nating kahilingan sa Dyos, sampu ang dapat nating ipagpasalamat sa Kanya.Wag nating tingnan ang mga bagay na wala tayo, ipagpasalamat kung ano ang meron tayo. Nawa ang kwento ni Darlo ay maging inspirasyon sa lahat.Iyon lamang po at maraming salamat.

SA DYOS ANG KADAKILAAN