Ang Oktobre ay buwan ng Rosaryo, kaya ang lahat ay inaayayahan na magdasal ng mabisang panalangin na ito. Maraming beses na na napatunayan na napakabisa ng panalangin na ito. Ilang mga patotoo na rin ang naisulat at nailathala tungkol dito.

Para sa akin ang Rosaryo ang isa sa pinakamabisang at kumpletong panalangin para sa akin. Naipapanalangin natin ang bawat isa, ang mga kaluluwa sa purgatory, mga makasalanan, at atin pang nababalikan ang buhay at pagliligtas sa tin ng Panginoon. Maraming beses ko ng napatunayan ang bisa ng Rosaryo, totoo ang linyang “The Family that prays together, stays together”.

Natatandaan ko noon sa noong nasa edad 12-15 ako noon sa tuwing magdarasal na kami ng Rosaryo noon, pupunta na ako sa kwarto at nagtutulog tulugan. O di kaya ang Rosaryo ang pampatulog ko noon, kasi nga paulit ulit at para sa akin boring. Madalas ito rin ang oras na tumatakbo ang utak ko kung saan saan. Ang mga nanay at tatay ko lang talaga ang talagang matyagang magdasal at aayain kami sa pagdadarasal ng Rosaryo, hanga ako sa kanila dahil kahit nasa kaliliman na ng tulog o kaya pagod ang tatay at nanay ko sa trabaho ay magdarasal sila ng Rosaryo, at sa madaling araw naman talagang gigising pa sila para magrosaryo at kalauna’y magsisimba., araw araw at gagabi yun.

Kaya siguro hindi kami pinabayaan ng Panginoon hanggang ngayon, hindi ko lubos maisip kung paanong ang isang magsasaka at isang simpleng may bahay ay makapagpapatapos na ng walong anak sa kolehiyo. Kung paaanong kahit marami kami ay hindi namin naranasan ang magutom o di kaya pumasok na walang baon sa klase. Na kahit sobrang hirap ng buhay ay nagawa naming makaraos araw araw.

Hindi kami mayaman, nakikita ko rin minsan ang kahirapan ng magulang ko , marami ring kaming problema lalo na pangpinansyal pero kahit kailanman hindi kami pinabayaan ng Dyos. At marami pang mga hindi ko mapaniwalaang mga biyaya ang pinakita sa akin ng Panginoon (pati ang pagkakapunta ko sa bansang Saudi Arabia)

Pati ang samahan naming pamilya ay talaga namang napakatibay, lahat kaming mga anak ay naging masunurin at mabait sa magulang. Walang sinuman sa amin ang naligaw ng landas, walang sinuman sa amin ang palaalis o mabarkada, madalas kami kami sa loob ng bahay ang nagkakasiyahan at nagkakantahan. Ayaw kong sabihin na perpekto ang pamilya naming, pero masasabi kong dahil sa Panginoon, naging maayos ang samahan naming. At hanggang nagyon ganun pa rin ang turingan naming at ganun pa rin ang samahan namin. Alam ko dahil ang Dyos ang naging sentro ng pamilya namin at Sya ang nagbuklod buklod sa amin. Alam kong tinutulungan kami ng ating Mahal na Birhen. At alam ko na ang pagdarasal ng Rosaryo ang naging daan para sa amin para kami ay magbuklod buklod kahit kami ay magkakalayo
Kaya inaanyahan ang lahat na magdasal ng Rosaryo, at magugulat kayo sa mga mangyayari sa buhay nyo at sa pamilya nyo. Ipanalangin natin ang isat isa.

Maraming Salamat po

Sa Dyos ang Kadakilaan,