Teka Nagdasal na ba ako kanina?

"Teka nakapagdasal ba ako kanina, pagkagising ko"

Ito ang madalas kong tanong sa sarili, pag sisimulan ko na ang almusal o tanghalian ko. Hindi ko minsan matandaan kung nakapagpasalamat ba ako sa Dyos sa bagong buhay na ibinigay nya sa akin. Madalas kasi dahil siguro sa puyat at sa bagong gising eh nakakalimutan ko minsan. Kumbaga para akong isang zombie pagkagising ko, hindi ko alam na kumikilos ang katawan ko ayon sa routine na ginagawa ko araw araw. Minsan nakakaguilty kasi nakalimutan kong magdasal lalo pa't ito ang pinakaimportanteng dasal (para sa akin) spagkat dito ko ipinagpapasalamat ang bagong buhay na meron ako, dito ako hihingi ng lakas para sa buong araw ko sa trabaho at syempre dito ko babatiin ang ating Panginoon ng "Good Morning" pwede rin ang "Buenas Diaz, Lord".

Kaya siguro binigyan ako ng wisdom ng Panginoon kung paano hindi ko makakalimutan ang pagdarasal sa umaga. At sana gayahin nyo rin yung gagawin ko para naman di natin makalimutan ang pagdarasal sa umaga. Una, kailangang alamin mo kung ano ang una at pangalawa mong ginagawa pagkagising mo. Sa kaso ko, ang una kong ginagawa ay pagbubukas ng ilaw, sunod ay ang pagkuha ko ng aking tuwalya pampaligo. Pagkatapos, gumawa ka ng isang signage na may nakasulat " PRAY FOR THE NEW DAY" o "NAGDASAL KA NA BA?", o kahit anong salita na makaalala kang magdasal at ilagay mo yun malapit dun sa mga una mong ginagawa. Sa kaso ko, inilagay ko yun malapit sa switch ng ilaw para pagbukas ko ay may magpapaalala sa akin.

Sunod, syempre medyo minsan kahit naalala na natin ay nakakalimutan pa rin natin (ganyan tayo ka pasaway). Kaya maglagay tayo ng ikalawang paalala. Sa akin, inilagay ko yun sa ilalim ng lagayan ko ng tuwalya, kaya paghila ko ng tuwalya ko may makikita akong " ANO NAGDASAL KA NA BA?". Kaya kahit nakalimutan ko yung unang paalala may reserba pa ako. Kung talagang makakalimutin ka pa rin, eh tadtarin mo ng mga signage ang kuwarto mo para hindi mo makalimutan ang magdasal. Pwede rin sa takip ng toilet bowl ay maglagay ka ng " BAGO KA UMUPO SA TRONO, MAGDASAL KA MUNA", kaya pagbukas mo nun, maalala mo na.

Mukhang effective hindi ba? Sa akin kasi effective yan eh, kaya hindi na ako nakakalimot. Naishare ko lamang sa inyo kasi alam kong makakatulong ito sa iba.

Tandaan natin na kailangan nating pasalamatan ang Panginoon sa bawat oras ng ating buhay, sapagkat ipinahiram lang nya sa atin ito. Hindi ba't matutuwa ang Panginoon sa atin sapagkat lubos natin pinahahalagahan at pinasasalamatan ang pinakamagandang regalong binigay sa atin ng Panginoon. ….iyon ay ang BUHAY.

Kaya gawin na natin ito, pagpasalamatan at batiin natin ang Panginoon.

Yun lamang at maraming Salamat

Sa Dyos ang Kadakilaan,

Biyaya ng Panginoon

Minsan ba naitanong natin sa ating mga sarili na, bakit kung sino pa yung mga hindi naniniwala sa Dyos ay sila pa ang mga mayayaman, samantalang tayong mga tagasunod nya ay kalimitang nakakaramdam ng mga paghihirap o kalungkutan?

Kaibigan, sana makatulong ang kwentong ito:

Si Tonio at Mario ay magkababata at magkapit bahay, halos sabay silang nag-aral, nagtapos ng kolehiyo,nag-asawa at nagkaanak. Subalit nagkaiba sila ng kanilang kapalaran. Dahil sa pagiging tuso at mautak ni Tonio, madali syang yumaman at nagkaroon ng magagarang bahay at sasakyan. Samantalang si Mario ay isa lamang simpleng empleyado sa munisipyo ng kanilang bayan, at masasabing hindi sapat ang kinikita nya para buhayin ang kanyang pamilya.

Sa kanilang pag-uugali ay magkaibang magkaiba rin ang magkaibigan. Si Tonio ay masyadong mapangmataas at maramot sa mga taong lumalapit sa kanya. Madalas hindi nya pinagbubuksan ang kanilang malaking gate sa mga humihingi ng tulong. Samantalang ang munting tahanan naman ni Mario ay laging bukas sa mga nangangailangan ng tulong. Madalas wala ring maibigay na pinansyal na tulong si Mario, dahil na rin sa kakapusan sa pera, subalit hindi naman nya hinahayaang walang dala ang huhumihingi sa kanila, kaya madalas bigas ang binigay niya sa kanila.

Nang minsan nagkausap ang magkaibigan.

"Pare, masyado ka na atang mabait nyan, baka maging santo ka na! Aba wala na nga kayong makain ng pamilya mo eh, panay pa ang tulong mo. Tingnan mo ako heto pa-easy easy na lang hinayaan kong ang pera ang lumapit sa akin,hahaha" sabay halakhak na may halong pangungutya.

"Eh, medyo hirap nga kami ni misis ngayon, kaso alam ko namang mas mapalad kami kumpara sa mga kalagayan nila, at kahit medyo hirap kami, sa munting paraan man lang ay makatulong kami sa kanila." Pakumbabang sagot ni Mario

"Ganun ba pare, Good luck sa pagiging santo mo, hahahaha!!! Oo nga pala pare bukas ay birthday ng anak ko, punta kayo ng pamilya mo para makatikim tikim man lamang kayo ng masasarap na pagkain" pang-iimbita nya kay Mario

"Sige pare punta kami dyan sama ko yung mga bata" tungon nya sa kaibigan

Ganyan ang karaniwang pag-uusap ng dalawa, madalas may pagmamayabang ang bawat salita ni Tonio. Kinukutya nya ang kaibigan nya sa kanyang ginagawang pagtulong. Pakiramdam nya mas pinagpapala sya ng Panginooon kaysa kay Mario.

Subalit isang malaking sakuna ang nangyari. Hagupit ng kalikasan ang bumalot sa kanilang munting bayan. Sumabog ang bulkang malapit lamang sa kanilang bayan, na sinabayan pa ng matitinding pag-ulan kaya naman ginuho ng lahar ang lahat ng bahay at ari-arian sa kanilang bayan. Mabuti na lamang at nakalikas ang lahat ng residente sa kalapit na bayan na kung saan ay hindi aabutin ng lahar.

Makalipas ang ilang lingo, humupa na rin ang bagyo at ang lahar, nagsibalikan na ang mga residente sa kanilang bayan, kabilang ang mag-anak nina Mario at Tonio. Sa kanilang pagbabalik, nakita nilang parehong natabunan ang kanilang bahay. Puro mga bubong lamang ang natira, pati ang magara at malaking bahay ni Tonio ay naglahong parang bula, tangi lamang nasalba ay kanilang damit na suot suot. Halos gumuho ang mundo ni Tonio, sapagkat nawala na ang pinaghirapang bahay nya, ngayon ay babalik muli sya sa simula. Kaya ganun na lamang ang hinagpis at lungkot ni Tonio.

Bagamat si Mario, ay nalulungkot din, tinanggap na lang nila ang masaklap na pangyayari. Kanya ring pinapalakas ang loob ng kanilang pamilya na patuloy na sumampalataya sa Dyos. Alam nyang hindi sya pababayaan ng Panginoon.

Habang parehong nagdadalamhati ang dalawa, biglang nagsalita si Tonio:
"O nasan na yung mga tinulungan mo, nasan na??, ngayong ikaw ang nangangailangan nasan na yung mga sinasabi mong kapatid mo sa Panginoon?" sigaw nya sa kaibigan.

Hindi umimik si Mario, hindi na lamang pinansin ang kaibigan. Ayaw nyang intindihin ang sinabi ni Tonio, kanyang inunan ang paghanap sa mga gamit na pwede pang pakinabangan.

Subalit makalipas ang ilang minuto, nagsidatingan ang mga kaibigan at mga natulungan ni Mario. Bawat isa ay may dalang mga kahoy, mga plywood, yero at kung ano ano pa para tulungang buuin ang bahay ng pamilya ni Mario. Bagamat pareho pareho silang nawalan ng tirahan, nagtulungan sila para magawa muli ang bahay ni Mario, sapagkat alam nilang nasa kagipitan ito at paghihirap. At katulad ng pagtulong ni Mario sa kanila, tinulungan din naman nila ang tinuturing nilang kaibigang si Mario. Hanggang sa makagawa sila ng simple at pansamantalang tirahan para sa pamilya nya.

Samantala, nakatingin lamang sa kanila si Tonio, marahil nalulungkot sya sa kanyang sinapit sapagkat wala ni isang taong gustong tumulong sa kanya. Nagsisisi sya at nahabag sa kanyang sarili, tangi lamang nagawa ay yumuko at lumuha. Alam nyang wala ng tutulong sa kanya, sapagkat wala naman syang tinulungan sa kanila, madalas pa nga nyang tinaboy ang mga taong ito. Ngayon alam nya na mag-isa nyang itatayo ang kanyang bahay at hindi nya alam kung paano sisimulan ito.

Habang nakayuko at patuloy na umaagos ang luha ni Tonio, isang tapik ang umagaw ng kanyang atensyon. At pagbukas nya ng mata nakita nya ang kanyang kaibigang si Mario kasama ang mga iba pang gustong tumulong sa kanila, pawang mga nakangiti at wala ang galit sa dating nagtataboy sa kanila.

Isang tinig ang bumasag sa katahimikan.

"Pare, tama na yan, halika itayo natin muli ang bahay mo" marahang sabi ni Mario.

Hindi maipaliwanag ni Tonio ang kanyang nararamdaman, tuwang tuwa sya sa kanyang narinig. Panay hingi sya ng paumanhin at patawad sa lahat ng tao roon. Nahihiya sya sa kanyang mga nagawa sa kanila, subalit natutuwa sya sapagkat may mga taong gustong tumulong sa kanya sa panahon ng kagipitan. At simula noon, nagbago na rin ang pananaw nya tungkol sa pakikipagkapwa tao. Nagbago na rin ang pagkatao ni Tonio.

"Ano mga pare simulan na nating itayo ang buhay ni Pareng Tonio" tanong ni Mario

"SIGEE, TARA NA" sabay sigaw ng lahat.

-----------END---------------

Kaibigan, madalas iniisip natin na hindi patas ang Dyos,o hindi kaya iniisip na hindi tayo gaanong kamahal ng Panginoon sapagkat may mga taong mayayaman kahit hindi naman nanamapalataya sa Dyos. Pero ang katotohanan nyan ay mahal tayo ng Dyos at patas ang binibigay nyang biyaya sa bawat isa. Ang biyaya ng Dyos ay hindi lamang nasusukat sa mga pinansyal na pagpapala lamang. Katulad ni Mario, bagamat hindi sya mapalad sa pinansyal na aspeto, mapalad naman sya sa mga taong malalapit sa kanya. Biniyayaan sya ng maraming kaibigan at taong malalapitan sa panahon ng kagipitan.

Marami sa atin na ang pagkakaunawa ng biyaya ay pera o materyal na bagay, subalit ang biyaya ng Dyos ay mas malawak at mahalaga pa kaysa sa pera. Maari ito'y pamilya, trabaho, kaibigan, kapanatagang loob at kung ano ano pa. Kayat hindi natin maaring masukat o tawaran ang pagpapala ng Dyos sa atin.

Kaibigan, naitanong na ba natin sa ating mga sarili , kung anu- ano ang mga biyayang binigay ng Dyos sa atin. Napahalagahan na ba natin ito o napasalamatan na ba natin ang Dyos sa mga ito? O baka tayo ay nabubulagan sa maling depinisyon natin ng biyaya?

Tandaan natin na kung hindi man tayo maginhawa o mayaman sa buhay natin dito sa lupa, alalahanin natin na di hamak na mas maginhawa, mayaman , at maganda ang buhay natin sa kabilang buhay kasama ng Panginoon, basta patuloy lamang tayo sumunod sa kanya. Ang buhay sa lupa ay hindi permente subalit ang buhay sa langit ay mapasawalang hanggan at walang katapusan.

Hindi ba mas dapat nating pagsumikapan ang buhay sa Langit kasama ng Panginoon?

Sana nakatulong po ang kwentong ito.

SA DYOS ANG KADAKILAAN

Tindahan ni Aling Maring

Pahiran mo muna ang puwing ng mata mo bago mo pahiran ang iba. Maaring palasak o lagi na nating naririnig ang mga katagang ito, pero ano nga ba ang ibig sabihin nito. Kaibigan, nawa ang kwentong ito ay makatulong sa atin.

TINDAHAN NI ALING MARING

Sa Aling Maring ay palasimba at palagiang nagdarasal ng rosaryo araw araw. Siya ay nasa edad na limapung taong gulang (50), at mababanaagan mo na rin ang kanyang edad. Nagmamay-ari sya ng isang maliit na tindahan sa kanilang baryo.

Tuwing alas kwatro ng madaling araw gumigising na sya, naghahanda at nag-aayos sa kanyang pagsisimba. Araw araw sya kung magsimba, suot ang kanyang puting belo at pulang medalyon (na tipikal natin makikita sa mga deboto). Palaging siyang namumuno sa nobena bago ang misa at sya rin ay parati ring nasa unahang bahagi ng simbahan. Masasabi napakaaktibo nyang myembro ng simbahan subalit aktibo rin sya sa chismisan sa loob ng simbahan.

Kalagitnaan noon ng misa ng biglang kinalabit ni Aling Maring ang kanyang katabi.

"Hoy mare, kilala mo ba yung babaeng nasa kabilang upuan……. si Ana- yung anak ni Nena, aba alam mo bang buntis yan sa pagkadalaga. Eh kala mo noon hindi makabasag pinggan yun pala…….hmmmppp……Hindi na nahiya, nagsisimba pa dito, hay naku…." Bulong nya sa kanyang katabi

Muling ginala ang mata ni Aling Maring pagkalipas nyang mangamunyon at sa kanyang pagmamasasid may nakita ulit sya.

"Mare, alam mo ba yung lalaking yun, yung anak ni Mariong kapitbahay mo- si Rolando, alam mo bang kalalaya lang yan mula sa bilangguan, naku…. Magnanakaw daw yan. Aba kita mo naman eh nakuha pang mangamunyon, dapat hindi na binigyan yan kasi makasalan sya……" bulong nya ulit

Maraming nakikita si Aling Maring sa kanyang pagsisimba, parang bahagi na ito ng misa para sa kanya. Halos lahat ng nagsisimba ay kilala na nya at alam nya ang buhay nito.
Pagkatapos ng misa agad sayang lumapit sa pari at nakipagkwentuhan ng mga kalahating oras pagkalaunay umuwi na rin si Aling Maring sa kanilang bahay na ilang metro lang ang distansya mula sa simbahan

Pagkauwi galing sa misa dali dali ginising ang anak na dalaga, kanyang inutusang buksan ang kanilang maliit na tindahan.

"Hoy Tina, aba nakahiga ka pa dyan sa kama, tanghali na, bumangon ka na……… hoy, Nalagyan mo ng tubig yung galon ng suka para dumami"

"Opo nanay" papungas pungas na sagot ni Tina

"Eh yung tinda nating bigas lagyan mo ng buhangin para bumigat., naku mahal pa man din ang bigas ngayon. .

"Opooooo" inis na sagot ni Tina

"Hoy Tina, Aba kumilos kilos ka na dyan, umaga na, dalian mo at buksan mo na yung tindahan. Eh, Yung asukal na kinikilo mo kagabi tapos na ba,aba baka naman sinakto mo ng timbang yun, dapat medyo bawasan mo ng mga isang guhit, eh hindi naman mahahalata yun. "

"Opo, tapos na po….." padabog na sagot ng kanyang anak

"Teka nasan na ba ang tatay mo."

" Naku Nay tinanong nyo pa, tyak kasama na naman ni Mang Berting sa sabungan, at nakikipagpustahan na naman po.

"Hay lintek, Baka naman inubos na naman ang pera na kinita nya sa pagjuejueteng"

"Hala sige buksan mo na yung tindahan at tanghali na….dali kilosssss..!!!

"OPO" pabalang na sagot ni Tina.
___________________________________________________________________________________
Minsan ganyan tayo madalas nakikita natin yung mali at kasalanan ng iba kaysa sa sarili nating kasalanan. Madalas nakikita natin ang pagkakamali at pagkukulang ng iba kaysa sa sarili nating kamalian at pagkukulang. Hindi ba madaling pumuna at humusga sa isang tao at mahirap naman na aminin o tanggapin ang ating mga kasalanan. Mas bukas at malinaw ang mata natin sa ibang tao kaysa sa sarili natin.

Nakakalungkot isipin na minsan katulad din natin sa Aling Maring, sa ating pakiwari na mas mabuti at malinis tayo kaysa sa iba kaya madalas kinukutya o hinuhusgahan agad natin sila. Kung tutuusin lahat naman tayo ay makasalanan, kaya walang maaring magmalinis at kumutya ng iba.

Sabi nga ng ating Panginoon "Kung sino ang walang kasalanan sya ang unang bumato". Lahat tayo ay nagkakasala, walang malinis sa mata ng Panginoon, kaya ang mas mabuting gawin ay ipanalangin na lang ang isat isa at lumapit tayo sa Panginoon.

Huwag sana tayong maging katulad ni Aling Maring, bagkus maging mabuting kristyano tayo na sumusunod sa kagustuhan ng Panginoon, talikuran ang ating mga kasalanan, at akayin naman ang iba sa kaliwanagan. Sabi rin nga an gating Panginoon " Kung ano ang ginamit mong sukatan sa iyong kapwa ay iyon ding gagawing sukatan sa iyo"

Isa pa, tandaan din natin na hindi kailanman matumtumbasan o mawawalang sala ang kasalanan natin ng ating mabubuting gawa. Makukuha lamang natin ang kapatawaran mula sa ating Panginoon kung tayo ay magsisisi at ating tatalikdan ang ating mga kasalanan.

Naway ang kwento ni Aling Maring ay makatulong sa atin para tayo ay lumago sa pananampalataya at maging isang mabuting Kristyano.

Sa Dyos Ang Kadakilaan.

Paano lalabanan ang tukso (Lesson 101 tungkol kay Taning)

Sa totoo lang mahirap labanan ang tukso, hindi ko alam parang si Madam Auring yan si Taning kasi alam na alam nya ang mga kahinaan natin. Alam nya kung san nya tayo dadalihin at kung san tayo aatakihin. Akala ko kaya kong labanan pero talagang ang hirap pala. Para itong isang bomba na pagsinindihan ay tuloy tuloy ng sasabog.

Kanina lang eh habang nagsusurf ako sa internet, maraming mga bagay ang talaga namang tumawag sa aking pansin. Medyo nakaka-pollute talaga ng utak pero ewan ko ba parang may bumulong sa akin "Sige tingnan mo na, sandali lang naman eh papatawarin ka naman ni Lord", yun ang bumulong sa akin (sa may bandag kaliwa ko). Eh alam nyo na kung saan galing yun syempre kay Taning.

Mahirap labanan iyon kasi nag-eenjoy ako kapapanood eh, pero parang may malakas na pwersa din ang nagsabi sa akin na mali ang mga nakikita . Pero yun ang taktika ni Taning ibibigay sa iyo ang hilig ng katawan mo at kung saan ka nag-eenjoy, at papaniwalain ka na KJ (Kill Joy) yang si Lord.

Eh sa totoo lang sino bang ayaw mag-enjoy, pero minsan kasi yung pagpapakasiya at pagiging kumportable natin sa isang bagay ang naglalayo naman sa atin sa Dyos. Hindi ba pag nasa iyo na ang lahat, maalala mo pa ba kaya si Lord.? Minsan nman ginagawa nating parang Ginie si Lord. Feeling natin lahat ng i-wish natin sa kanya matutupad, at pag hindi ibinigay aba galit pa tayo. Kaya dun tayo inaatake ni Taning, ibibigay nya sa atin ang luho, hilig ng katawan at pagiging kumportable sa isang bagay para makuha nila tayo at sumama sa kanya.

Mahirap labanan ang tukso lalo na kung hindi ka equip o wala kang panlaban, mas maganda siguro na iwasan na lang natin kaysa harapin. Dati, naisip ko na harapin na lang ang tukso kasi para malabanan ko sya. Pakiramdam ko na handang handa na ako, parang si Superman ba. Pero pag dating ko dun, hayun bulagta si Superman kasi nakaisip ng taktika ang kalaban. Ganun pala yun,kung pakiramdam natin na kaya na nating labanan si Taning eh saka naman iisip ng mas malakas na taktika para patumbahin ka. Kaya noong mga panahon na yun umuwi akong lugo lugo kasi talo ako.Matagal din ako bago makarecover pero natutunan ko dapat labanan si Taning, kasi tyak matatalo ako. Iiwasan ko na lang sya.

Ang pag-iwas sa tukso ay isang paraan para labanan sila. Kung sakaling ang mga kaibigan natin ang magdadala sa iyo sa kapahamakan at pagkakasala, eh wag na tayong sumama sa kanila, mas sumama tayo sa magdadala sa atin sa Panginoon. Eh para kasing sakit yan eh, kung sakaling malusog tayo at sumama sa may sakit tyak magkakasakit tayo, o kaya kung sakaling gumaling tayo mula sa sakit tyak pagsumama uli tayo sa kanila, hayun matetepok na talaga tayo. Ang sakit natin ay ang mga masasamang gawi natin kaya pag sumama pa tayo sa mga taong may masasamang gawi din, tyak babalik at babalik tayo sa pagkakasala.

Isa pa sa taktika ni Taning ay sasabihin sa iyo na IN ito at marami ang nakikiuso. Dahil sa kalat na ito sa mundo babaluktutin nya ang mali para gawing tama. Ganito po paliwanag ko, kung maraming gumagawa nito kahit mali, sasabihin ni Taning sa atin na okay lang kasi marami namang ang gumagawa nya. Heto ang example, legal sa Amsterdam ang prostitution, at dahil legal- tanggap ito sa lipunan, at kahit gawin mo ito hindi ka ikukulong at okay lang kasi marami namang gumagawa nito. Pero alam naman natin na MALI ito, kaya kahit legal at tanggap ng nakakararami dapat huwag nating gawin kasi labag ito sa kautusan ng Dyos (teka masyado bang mabigat, hehehhe) Heto pa, hindi ba na tanggap sa lipunan nating mga Pilipino na ang mga mister ay laging may kabit o kaya may ikalawang asawa, tanda ito ng pagiging MACHO bilang lalaki. At dahil dagdag pogi points yun, hayun tinatanggap na lang natin kahit MALI. Ganyan si Taning malakas ang impluwensya, ipapaniwala sa iyo na okay lang kasi marami naman ang gumagawa nito . Pero syempre nasa atin na lang kung susundin natin ang nakakarami kahit Mali o susundin natin ang TAMA.

Isa pa, marami sa atin na ang pagkakakilala natin kay Taning ay demonyong may malalaking sungay o di kaya isang maligno, multo, aswang, tyanak at kung ano ano pang nakakatakot na mukha. Iyan ang ang pagkakakilala natin kay Taning mula noong bata pa tayo. Kaya hindi ba pag nakakita tayo ng Pangit, pakiramdam natin ay si Taning na yun. Heheheh!!! Joke lang!

Pero kasi nagbago na rin ng mukha si Taning ngayon eh, nagpapa BELO na sya. Nice!! Kumbaga binago na nya ang mukha nya. Ginagawa nyang kaakit akit at maganda sa paningin mo. Si Taning ay maaring isa sa kaibigan mo na mangyayaya sa iyo sa pagkakasala, maaring maging boss mo na iinisin ka at gagalitin ka, maaaring isang magandang babae o matipunong lalaki na magdadala sa iyo sa kahalayan at tawag ng laman. Maraming mukha si Taning, kaya mahirap malaman kung nasan sya at paano sya lalabanan. Pero dapat maging mapanuri tayo, lapatan natin ng dasal. Teka baka naman pag kinagagalitan ka ng boss mo bigla mo na lang sabihin na "LUMAYAS KA DEMONYO SA KATAWAN NG BOSS KO", naku tyak batok ang aabutin mo sa kanya. Wag ganun!! Basta maging mapanuri lang tayo at wag tayong magkakasala. Isipin natin kung dadalhin ba tayo ng taong ito sa kabutihan o kasamaan. Kung dadalhin ba tayo sa tama o aakayin lang tayo sa pagkakasala. Maging maingat tayo, maaring nasa paligid lang natin si Taning.

Isa pa sa laging taktika ni Taning, ay papaniwalain ka na papatawarin ka rin ni Lord. Kumbaga sasabihin sa iyo na okay lang yan, mabait naman si Lord eh, tyak papatwarin ka Nya. Kumbaga humingi ka lang ng tawad sa kanya eh siguradong ACQUITTED ka na raw!! Ito ay isang napalaking pang UUTO sa atin nyang si Taning. Oo, alam natin mabait ng Panginoon, pero wag naman nating gawing PASSES ito (parang sa sinehan) para magawa natin ang kasalanan. Wag nating lokohin ang Panginoon, kasi alam Nya ang lahat ng nasa puso at isip natin. So hindi ibig sabihin nun na acquitted ka na at back to zero ang lahat. Papatwarin ka lang ni Lord, kung iiwasan mo na at di mo na gawin muli ang pagkakasala na yun.

Marami pang taktika yang si Taning at tyak alam na rin natin ito isa-isa.Mahirap magsalita kung paano labanan ang tukso kasi maging ako ay laging may tukso umaaligid sa akin. Parang isang labanan ito, at hindi natin alam kung saan ako kakampi sa kabutihan ba o sa kasamaan. Minsan kahit alam nating mali ang gagawin natin pero napapadaig pa rin tayo kay Taning. Pero nasa atin din kung mapapagapi tayo sa tukso o mananalo tayo sa tukso. Manalangin tayo at manampalataya sa Dyos. Humingi tayo ng tulong sa Dyos, at wag nating iisipin na talunan tayo kung sakaling nagapi tayo ng kalaban. Ang Dyos ang parang magiging agimat natin para talunin ang kampon ni Taning.

Sa buhay na ito, lagi tayong nakikipaglaban sa tukso, ipamuhay lang natin ang Salita ng Dyos at manalig tayo sa Kanya. Sya ang malakas nating kakampi at hindi nya tayo iiwanan sa labanan. Kung minsan nanghihina tayo, lumapit lang tayo sa Kanya at bibigyan ka nya ng walang hanggang kapanyarihan parang si Superman.

Alam nyo kaya ko nasasabi ito kasi nagtalo rin ako ng tukso ngayon, at lahat ng sinabi ko ay pinagdaanan ko rin lahat. Pinagsisihan ko na yun at siguro ito rin ang nais ng Panginoon ang ishare ang mga bagay na ito sa inyo. Magtulungan tayo para mamuhay tayo ayon sa kagustuhan ng Panginoon. At sana patuloy tayong panampalataya at manatili sa kanya kahit umaaligid aligid sa atin si Taning. Kaya natin ito. AJA!!

SA DYOS ANG KADAKILAAN,

Paglilingkod kasama ng Panginoon

Noong isang araw napanood ko yung isang talk sa isang website ni Bo Sanchez ang Preacher in Blue Jeans At ang dami kong natutunan about serving (WITH) the Lord. Natutunan ko na ang serbisyo natin sa Dyos ay hindi nasusukat kung gaano kabigat, kalaki o kaganda ang serbisyo mo, ito ay ang kagustuhan mong laging sumagot ng "OO" o pag-sang-ayon sa lahat ng kagustuhan nya. Maliit man ito sa paningin ng iba pero malaki ito sa paningin ng Panginoon. Ang serbisyo natin ay hindi para makakuha ka ng mga papuri o paghanga mula sa ibang tao, kundi ito ay pag-aalay mo ng oras, panahon, lakas, talino sa serbisyo ng ibang tao para sa ikakasiya ng Panginoon.May makuha ka man o wala kailangan patuloy na maglilingkod sa Dyos. Hindi rin makikita ito sa dami ng serbisyo mo para sa Dyos kundi ito ay kung gaano karami ang pagmamahal mo para sa Kapwa at para sa Dyos. Walang oras, araw, okasyon o pagkakataon ang paglilingkod kundi ang pagigiging handa bawat minuto at pagbibigay ng 100% natin kahit malaki o maliit man na okasyon ito ay kalulugdan na ng Panginoon.

Share ko lang po yung isang experience ko po about "SERVICE". Noong nakaraang CLP (Christian Life Program) , naatasan kaming maging Service Team, at ako ay naging isa sa mga Facilitator. Matagal ko ng hinihiling sa Panginoon na bigyan nya ako ng isang SERVICE at ipinangako sa kanya na pagbubutihan ko ito . Noong kinausap kami tungkol sa mga responsibilidad namin bilang Facilaitor, natuwa ako kasi alam kong isa itong mabigat at malaking responsibilidad at naiisip ko nun, ito na siguro ang hinihiling ko sa Panginoon.

Dumating ang araw ng Byernes, araw ng CLP, maaga na akong maghanda kasi excited na ako para maging isang Facilitator, halos tuwang tuwa ako noong panahon na yun, marahil iniisip ko noon na ito na siguro yung pinakaiintay kong pagkakataon. Pagdating sa venue, nagsimulang magmeeting ang buong Service Team, lahat kami ay binigyan ng Task para sa araw na yun. Nag-iintay ako na sabihin sa akin kung ano ang magiging papel ko sa CLP, pero nagulat ako kasi halos walang binigay sa akin. Di ako nagsasalita noon, kasi nag-iintay ako na baka may iutos sa akin ang Team Leader, pero talagang wala. Tanging naging papel ko ay karelyebo o substitute para sa pagdarasal ng rosaryo na kung saan lahat naman ay kasali dito. Nagmukha akong isang "Participant" noong araw na yun kasi halos wala naman akong ginawa at halos lahat ay may task at ako wala. Iba yung pakiramdam ko noon, sobrang lungkot kasi pakiramdam ko wala naman akong naitulong noong mga panahon na iyon.

Di ko maitindihan ang pakiramdam, parang ang lahat ng anticipations at excitement ko, parang nawala lang lahat. Di ko maintindihan, nagdasal lang ako at nasabi ko sa kanya na marahil hindi ito para sa akin.Hanggang sa matapos ang CLP halos ganun lang din ang naging papel ko.
Pagakatapos ng CLP, nagdasal ako sa Kanya, at parang may boses na nagbulong sa akin na "MASAYA AKO SA GINAWA MO", bigla na lang akong naluha noong panahon na yun, at parang naisip ko na lahat. Naunawaan ko na kahit wala akong mabigat na tungkulin noong CLP, ang presence ko noong mga panahon nayun ay sapat na para sa Dyos. Ang oras na binibigay ko ay isang malaking serbisyo na para sa Panginoon. Ang ipagdasal ang lahat ng participants at ang CLP ay isang napalaking paglilingkod na para sa Dyos. Pinakita lang sa akin ng Panginoon, na hindi ko na kailangan magkaroon pa ng malaking papel at responsibilidad para lang matuwa sa atin ang Dyos. Naparamdam nya sa akin na hindi nasusukat ang serbisyo mo sa Dyos sa laki at dami ng paglilingkod mo para sa Kanya kundi ang kagustuhan ko at pigging handa para sa Kanya ay sapat na para sa Dyos.

Pagkatapos kong magdasal, nangiti lang ako. Kasi alam kong naging makabuluhan ang paglilingkod ko sa Kanya. Di man mabigat o malaki ito sa paningin ko, pero ito naman ay napakalaki at napabigat para sa Dyos. Ang dami kong natuklasan at ang daming kong natutunan dahil sa experience nayun.

Kaibigan lagi nating isipin " NAGLILINGKOD TAYO KASAMA NG PANGINOON", pag lagi nating iniisip na sa lahat ng paglilingkod natin may mga kamay ang Panginoon para tulungan ka, may "WISDOM" ang Panginoon na ibibigay sa panahon kailangan mo, at nandyan ang pag-iingat ay GRACE ng Panginoon, kahit kailanman ay hindi tayo makakaramdam ng pagod at hirap.
Alam nyo habang sinusulat ko ito naalala ko yung kanta natin sa SFC yung "LOVE ONE ANOTHER" heto yung chorus:

"I give you a new commandment, love one another
As I have loved you, you must also love one another
This is how they will know that you are My disciples
If you love one another."

Alam ko ang serbisyo sa Panginoon ay ang serbisyo rin natin sa ating kapwa. Sa maliiit na paraan makakapaglingkod tayo sa Panginoon.Ang mahalin, paglingkuran, at tulungan natin ang kapwa natin ay isang malaking serbisyo na para sa Dyos. Doon nila malalaman na isa tayong tagapaglingkod ng Panginoon

Sana patuloy tayong gamitin bilang instrumento ng Panginoon,nakikita ko sa bawat isa, na nasa atin ang Panginoon. Marahil sa ganitong paraan makakapaglingkod tayo sa Kanya, para itong isang kayamanan idedeposito natin sa bangko ng Panginoon. Alam ko ang kayamanan na ito ay tutubo sa pamamagitan ng mga blessings na binibigay sa atin ng Panginoon, pero sa huli makukuha rin natin ang premyo o kayamanan natin, ito ang makasama ang Panginoon kasama sa langit.

SA DYOS ANG KADAKILAAN

Mahal ba ako ng Dyos?

Madalas ba tayong nagtatanong sa Dyos, minsan ba na hindi natin makita o malaman yung sagot sa mga taong natin sa Dyos. Kaibigan , sana makatulong ang mga ito.

Mahal ba ako ng Panginoon?Kung mahal Nya ako, bakit binigyan Nya ako ng maraming problema.

Anak mahal na mahal kita, minsan kahit yung problema mo ay dahil sa pagkakasala at pagkakamali mo, nandito pa rin ako para tulungan ka at ituwid ang mga pagkakamali na iyon. Minsan, kahit ayaw mong lumapit sa akin para humingi ng tulong dahil iniisip mo na binigay ko sa iyo yun, pero pinipilit ko pa ring solusyunan yun at gumamit ng ibang tao para tulungan ka. Madalas wala man akong nakukuhang pasasalamat mula sa iyo, pero di pa rin nawawala o nababawasan ang pagmamahal ko sa iyo. Di ako nawawala sa piling mo, umalis ka man sa tabi ko, susundan pa rin kita kasi ayaw kitang mapahamak.

Nandito ako para maging solusyon sa problema mo. Madalas ito ang paraan ng aking mga kaaway,dahil sa kagustuhang kunin ka nila sa akin, sinasabi sa iyo na galing sa akin lahat ng paghihirap mo. Pero ang totoo sa sobrang pagmamahal ko sa iyo, ayaw kong makitang kang nahihirapan. Lumapit ka lang sa akin at sosolusyan Nating dalawa ang mga problema mo. Magtiwala ka lang sa Akin, Anak ko dahil mahal na mahal kita.

Ganyan kita kamahal anak, pero ako ba anak mahal mo ba ako?

Mahal ba ako ng Dyos, bakit naghihirap ako, yung iba mayaman, hindi sya patas.

Anak, mahal na mahal kita at patas ang pagmamahal ko sa inyo. Wala akong pinipili sa pagbibigyan ko ng biyaya, marami sa inyo, pinagyayaman ang biyaya ko kaya sila yumayaman, marami rin sa inyo ang winawalang halaga ang lahat ng biyaya ko. Madalas kasi nila tinitingnan ang mga bagay na wala sa kanila, pero ang mga bagay na binigay ko sa kanila hindi nila nakikita. Minsan may mga bagay na hindi ko naman iyo ibinigay at itoy galing sa aking kaaway para makuha kayo at ilayo kayo sa akin. Binubulag sila ng kanilang kasakiman at pagkagahaman sa mga kayamanan nila sa lupa.

Anak kung hindi ka man masagana sa buhay mo ngayon,makakakaasa ka na malaki ang kayamanan mo dito sa Langit. Pinagpapatayo na kita ng pinakamagarang mansion dito basta manatili ka lang sa paglilingkod at maging tapat ka sa akin. Ito ang kayamanan na kailan man ay di sa iyo maagaw at di ka mauubusan.

Pero Anak labis akong natutuwa sa mga anak ko na ibinabahagi nila sa iba ang biyaya nila. Nagiging instrument sila ng mga pagpapala ko. Pero labis naman akong nagdadamdam dahil minsan ang mga biyayang binibigay ko sa kanila, ay kanilang sinasarili at pinagkakait sa iba. Pero kahit ganun ang ginagawa nila, di pa rin ako nawawalan ng pag-asa na isang araw matutunan din nilang magbigay at magbahagi sa kanilang mga kapatid.

Tandaan mo anak na mas tinitingnan ko ang pagmamahal mo sa akin, at hindi ang tagumpay, katanyagan o kayamanan mo sa buhay. Maniwala ka at sumampalataya ka sa akin, at ibubukas ko ang mga mata mo sa mga biyaya ko na hindi mo noon nakikita. Mararamdaman mo ang aking pagmamahal sa iyo.

Ganyan kita kamahal anak, pero ako ba anak, mahal mo ba ako?

Mahal ba ako ng Dyos, bakit nya kinukuha ang mga mahal ko sa buhay? Mahalaga sya sa akin, bakit Nya inilalayo sa akin?

Anak mahal na mahal kita, kinuha ko man sa iyo ang mga mahal mo sa buhay,ito ay para maunawaan mo na hindi permanante ang lahat dito sa mundong ito. May magandang buhay ang naghihintay sa kanila sa langit. Alam kong mas Masaya sila doon kesa nandyan sa lupa. Sana maunawaan mo na ipinahiram ko lamang ang buhay na ito, at tulad ng buhay mo pinahiram ko lang din ito sa iyo. Sana gamitin ito para makatulong ka sa iba. Sa pagbibigay ko sa iyo ng buhay , binigyan kita ng pagkakataon na magsisisi at sumunod sa akin, dahil gusto kitang makabilang sa mga pinaghaharian ko dito sa langit. Di ako nawawalan sa iyo ng pag-asa, kaya patuloy kitang binigyan pa ng buhay. Sana maunawaan mo na hindi ko sya inalalayo sa iyo, gusto ko lang syang mas mapalapit sa akin, at ikaw din ay mapalapit din sa akin. Hindi ko pinagkakait sa iyo ang mahal mo sa buhay, kundi gusto ko lang silang mapabuti, mailayo pa sa kasalanan at paghihirap sa mundo, at makasama ko na uli sila. Sana maunawaan mo iyon Anak ko.

Ganyan kita kamahal anak, pero ako ba anak,mahal mo ba ako?

Mahal ba ako ng Dyos, bakit naging matapat naman akong tagapaglingkod sa Kanya, pero lagi pa rin nya akong binibigyan ng mabibigat ng pagsubok?

Anak mahal na mahal kita, kung sinusubok ko man ang pananampalataya mo, iyon ay para di ka lumayo sa akin, kundi para mas mapalapit ka pa sa akin. Kung nalampasan mo man ang mga pagsubok na ito, ikaw ay aking pagpapalain pang lalo, at kung sakaling mabigo ka sa pagsubok na ito, hindi kita iiwanan kundi ikaw ay aking pang lalong tutulungan at pagpapalain. Kahit kailan man sa pagsubok na binigay ko walang nanalo at natatalo, para sa akin lahat kayo ay panalo sa akin basta kayo ay mananatiling tapat sa akin. Kung sakaling mabigo man kayo, pag-aalabin ko pa ang kanilang pagmamahal sa akin, at kung kayo naman ay nagtagumpay, ako ay tuwang tuwa sa inyo. Ganyan ko kayo kamahal kasi lahat kayo ay mga Champion para sa akin.

Tandaan mo Anak hinding hindi kita iiwanan, kung sinubok man kita iyon ay dahil naniniwala ako na kayang kaya mo ang lahat ng iyon.

Ganyan kita kamahal anak, pero ako ba anak, mahal mo ba ako?

Sana kaibigan, maramdaman natin ang pagmamahal ng Dyos. Madalas nawawalan tayo ng pag-asa pero tandaan natin ang Dyos di nawawalan ng pag-asa sa atin. Madalas nagrereklamo na tayo sa buhay at paghihirap, pero ang pinakamamahal nyang Anak na si Hesus kahit kailanman man ay di nagreklamo sa paghihirap na ginawa natin sa Kanya. Kasi naging matapat Sya ating Ama. Madalas nagtatampo tayo sa kanya kasi kinuha nya ang mahal natin sa buhay, pero ang pinakamamahal nyang Anak ay binigay pa nya sa atin para iligtas lamang tayo.

Gaano kaya kasakit iyon sa atin Dyos ang makitang nahihirapan ang Kanyang bugtong na Anak, pinahiihirapan at sinasaktan Sya ng mga taong ililigtas Nya dahil sa malaking pagmamahal ng Dyos sa atin? Mas masakit pa ba yun sa mga paghihirap at kabigatan natin sa buhay.

Mahal na mahal tayo ng Dyos, hindi masusukat ang pagmamahal Nya sa atin. Pero tanungin natin ang sarili natin tayo kaya gaano natin kamahal ang Dyos?

Iyun lamang po at Maraming Salamat po.

SA DYOS ANG KADAKILAAN